อยากจะขอให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร
มันเป็นเรื่องราวที่เปิดเผยผ่านกาลเวลาและพื้นที่อันกว้างใหญ่ โดยถักทอชะตากรรมของเทพเจ้าและมนุษย์เข้าด้วยกันในผืนผ้าแห่งความทุ่มเทอันเป็นอมตะและความหลงใหลอันไม่สิ้นสุด
เตือนและย้ำตนเองให้จดจำความฝันในช่วงใกล้หลับ
การที่ศาลตัดสินยกฟ้องวันนั้น เหมือนปลดล็อคความคิดความเชื่อหลายอย่างในตัวเขา ทำให้รู้สึกแน่วแน่และมั่นคงบนเส้นอุดมการณ์ที่เดินทางอยู่ ขณะเดียวกันก็อดคิดไม่ได้ว่าการดำเนินคดีเป็นการกลั่นแกล้งทางการเมืองเพื่อให้หยุดเคลื่อนไหวและยอมสยบต่ออำนาจที่เขาไม่เคยศรัทธา
เนื้อหาของจดหมายมีเพียงสองบรรทัด เป็นเขียนโดยการตัดคำจากหนังสือปฏิทินมาเรียงกัน
เรื่องราวความรักของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นในอดีตอันไกลโพ้น ในช่วงเวลาที่โลกยังเยาว์วัยและเหล่าทวยเทพดำเนินอยู่ท่ามกลางมนุษย์ ไป่เฟิงจิ่ว วิญญาณจิ้งจอกจอมซนที่มีหัวใจบริสุทธิ์ดุจน้ำค้างยามเช้า ตกหลุมรักตงฮัว ผู้เป็นอมตะผู้ทรงพลังซึ่งมีภายนอกที่เย็นชาปกปิดหัวใจทองคำ ความรักของพวกเขาเบ่งบานท่ามกลางความงดงามของอาณาจักรสวรรค์ วันเวลาของพวกเขาเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขในขณะที่พวกเขาสำรวจสิ่งมหัศจรรย์ของโลกด้วยกัน
ในถนนที่พลุกพล่านของเมืองที่ไม่มีคำอธิบาย ที่ซึ่งใบหน้าที่ไม่เปิดเผยตัวตนของคนแปลกหน้าเดินผ่านกันโดยไม่ได้ชำเลืองมอง มีเรื่องราวที่เจ็บปวดและลึกซึ้งราวกับมันถูกซ่อนไว้—เรื่องราวของไม่มีใครรู้ มันเป็นเรื่องราวที่เปิดเผยโดยมีฉากหลังเป็นโลกที่ความลับซ่อนตัวอยู่ในเงามืด และความจริงมักถูกบดบังด้วยการหลอกลวงและการปฏิเสธหลายชั้น
เพลงทั้งหมดของ แสตมป์ อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข
ฝันเห็นขบวนรถแห่ศพผ่านหน้า ทำนายว่า จะได้โชคลาภจากทางไกลหรือจากการเสี่ยงโชค
อยู่เพื่อบอกเธอ คำที่ค้างใจ ต่อให้มันจะไม่มีวันเป็นจริงเลยก็ตาม อยากให้รู้ว่ารักเธอ
ทุกสิ่งนั้นที่ได้เจอ คือความสุขฉัน ที่เฝ้ารอ
แต่ไม่ว่าในบทบาทไหน เขาก็พร้อมจะทำหน้าที่นั้นอย่างเต็มที่ที่สุด เหมือนว่าชีวิตได้ปักหมุดพันผูกกับเรื่องราวการต่อสู้อันยาวนาน จนกว่าจะพบพานสิ่งที่เรียกว่า ‘คนเท่ากัน’
จะมีไหม?..หนึ่งคน ที่คุณรักหมดใจ จะมีไหม?.. หนึ่งคน ที่เปลี่ยนชีวิตคุณไปตลอดกาล.
เราชอบที่เพลงนี้หยิบเอามุมความคิดถึงมาเล่าผ่านอาหารได้อย่างลงตัว เป็นเรื่องปากท้อง เรื่องการกินอยู่และวิถีชีวิตที่ห่างไกลจากรสชาติที่คุ้นเคย เมืองที่บีบให้เราใช้ชีวิตเร็วๆ กินอาหารอุ่นเร็วๆ ฝันอันไกลห่าง รีบๆ จากร้านสะดวกซื้อ มันเทียบไม่ได้เลยกับรสมือแม่ที่ค่อยๆ ปรุงอย่างตั้งใจ